yuki
Admin
Dołączył: 17 Paź 2010
Posty: 245
Przeczytał: 0 tematów
Ostrzeżeń: 0/5 Skąd: Wrocław Płeć: Kobieta
|
|
Wysłany: Wto 20:38, 14 Gru 2010
Temat postu: Bushido |
|
|
|
BUSHIDO - zbiór zasad moralnych wyliczający przymioty, które powinien prezentować każdy samuraj.
Odwaga. Samuraj powinien być gotowy w każdej chwili oddać życie za swojego daimio. Rokugańczycy wierzą w reinkarnację, więc ich czyny w tym życiu będą miały wpływ na wiele następnych wcieleń. Samurajowie nie boją się o swoje bezpieczeństwo, bo wierzą że śmierć w obronie pana zapewni im lepszą pozycję w przyszłym życiu.
Lojalność. Samuraj powinien być lojalny względem swojego pana nie tylko w obawie o przyszłe wcielenia. Lojalność to obustronny układ. Jeśli samuraj będzie wiernie służył, otrzyma nagrodę za swoją służbę. Jeśli zginie za swojego pana, daimio będzie lojalny jego pamięci i wynagrodzi jego rodzinę. Samuraj bez rodziny jest nikim.
Szczerość. Szczerość to nie uczciwość. Samuraj powinien kłamać, by bronić honoru swojej rodziny. W Rokuganie mówi się to, co rozmówca chce usłyszeć, a nie prawdę, gdyż jest ona bezstronna i może wprawić w zakłopotanie wszystkich zainteresowanych.
Samuraj zbyt prawdomówny jest niehonorowy.
Ale! Jeśli samuraj da komuś słowo, tylko śmierć powstrzyma go przed jego niedotrzymaniem.
On. On tłumaczy się jako "szacunek" lub "twarz", jest to miernik prestiżu jakim cieszy się człowiek wśród przedstawicieli swojego stanu. Samuraj, który straci On okrywa się hańbą, którą może zmazać jedynie seppuku.
Mieszkańcy Cesarstwa traktują się wzajemnie z szacunkiem, w przypadku awantury On tracą obie strony.
Samodoskonalenie. Samuraj musi zawsze dążyć do mistrzostwa we wszystkich dziedzinach swojego życia. Nawet oddychanie jest czynnością, którą można ćwiczyć, by zbliżyć się do doskonałości.
Pojedynki. Samuraje bardzo często stają do pojedynku, nie wszystkie jednak kończą się one rozlewem krwi. Przeciwnicy stojąc naprzeciw siebie oceniają swoje siły. Jeden z nich może uznać wyższość drugiego, wtedy ustępuje. Jest to rozwiązanie honorowe dla obydwu stron. Mogą też stanąć do pojedynku, który zwykle kończy się śmiercią jednego z nich.
Czasem do pojedynków używa się drewnianych mieczy. Dotyczy to zwłaszcza pojedynków między członkami jednego klanu oraz ćwiczeń w dojo innych klanów.
Zemsta. Jeśli członek rodziny samuraja, jego sensei lub daimio zostanie zabity, każdy z krewnych może poprosić pana zabójcy o pozwolenie na dokonanie zemsty. Pierwszeństwo ma zawsze pierworodny syn. Jeśli zabity został członek własnego klanu należy zwrócić się do własnego daimio. Jeśli ofiara i zabójca pochodzą z różnych klanów, mszczący się samuraj zwraca się do głowy swojego klanu, która zwraca się do głowy klanu zabójcy z prośbą o pozwolenie na pojedynek.
Nim dojdzie do pojedynku rodzina ofiary musi być pewna co do tożsamości zabójcy i przedstawić wiarygodnego świadka (w Rokuganie nie istnieją dowody rzeczowe!!) Kiedy zemsta się rozpocznie i zostanie ogłoszona NIKT nie może ingerować w jej przebieg.
Kiedy wyzywający, wyzywany lub obaj walczący zginą sprawa się kończy. Śmierć w wyniku oficjalnej zemsty jest godna i w świetle prawa nie podlega prawu zemsty.
Przechwałki. Samuraje często przechwalają się przed przeciwnikiem, z którym przyjdzie im się mierzyć. Ma to na celu zastraszenie przeciwnika i jego wojsk oraz podniesienie morale własnych oddziałów. Przechwałki są też sposobem wyzwania na pojedynek.
Miecze. Miecz bywa nazywany duszą samuraja. Uważa się, że właściciel odciska na przedmiocie duchowe piętno. Bushi noszący rodowy miecz posiada niejako okruchy dusz przodków.
Obowiązkiem samuraja jest dbanie o miecz. To po jego wyglądzie i stanie jest oceniany przez swojego pana i innych. Tępe, brudne lub rdzewiejące ostrze jest powodem hańby swojego właściciela.
Dotknięcie cudzego miecza jest uważane za zniewagę, a właściciel ma prawo zmazać obrazę krwią przeciwnika. Nie wolno przekraczać miecza leżącego na ziemi.
Katanę nosi się za obi, ostrzem w górę, żeby saya nie dotykała i nie tępiła ostrza (do obi przytroczona jest saya, więc miecz opada w dół). Przygotowując się do walki samuraj przekręca miecz tak, by ostrze znajdowało się na dole, a po wyjęciu miecza czubek mierzył w pierś wroga. Ronini noszą katanę na plecach.
Gdy samuraj odwiedza dom przyjaciela, świątynię lub zajazd (herbaciarnia też tu podchodzi) zostawia miecz przed wejściem (mowa o katanie. Wakizashi ma zawsze przy sobie), jeśli odwiedza wroga lub nieznajomego, zabiera go do środka. Gdy gospodarz powita gościa i usiądzie z nim, przybysz wyjmuje miecz zza pasa i kładzie je odpowiednio demonstrując swój stosunek względem pana domu. Położenie miecza po lewej stronie, gdzie łatwo go dobyć oznacza brak zaufania do gospodarza, lub że samemu gościowi nie należy ufać. Położenie miecza po prawej stronie, skąd trudniej go wyjąć, oznacza zaufanie. Położenie miecza obok siebie ostrzem w stronę pana domu oznacza brak szacunku dla jego umiejętności szermierczych i nie uznanie go za godnego przeciwnika.
Ostatnio zmieniony przez yuki dnia Wto 20:59, 14 Gru 2010, w całości zmieniany 1 raz
|
|